วันอาทิตย์ที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

ご馳走さまでした ^_^

美味しそうー

ในชั่วโมงเรียนสองสัปดาห์ที่แล้ว ได้มีโอกาสลองเขียนอีเมลขอบคุณอาจารย์ (田中さとしคนเดิม)ที่เลี้ยงอาหารอร่อยๆดู ตอนแรกก็คิดว่าคงไม่ยากขนาดนั้นเลยไม่ได้คิดอะไรมาก เขียนไปว่า

田中さとし先生

昨日はお世話さまでした。大変美味しく頂いております。ご馳走になりまして本当にありがとうございました。

タナバット

จบแค่นี้ ฮ่าๆ แต่พอลองคิดดูดีๆ ที่เขียนไปน่ะมันถูกต้องก็จริงแต่สิ่งที่ยังขาดคือ “ความจริงใจ” หรือความรู้สึกขอบคุณจริงๆ อีกทั้งเนื้อหาอีเมลทั้งหมดก็สั้นเกินไป อาจารย์อาจรู้สึกว่าเขียนแบบขอไปทีหรือเปล่า พอได้เรียนในห้องเกี่ยวกับการเขียนอีเมลขอบคุณก็ได้ความรู้ใหม่มาคือ เราควรเขียน エピソードเกี่ยวกับอาหารที่เรากินเพื่อแสดงความสนใจและความจริงใจของเรา ตัวอย่างเช่น อาหารที่ได้กินเป็นอาหารหายาก นอกฤดูกาล หรือถ้าอร่อยก็ควรบอกว่าอร่อยอย่างไร เช่น 何とも言えぬよいお味で、大変美味しく頂きました。 หรือ 今まであのような珍しいステーキを頂いたことがありません。  พูดง่ายๆคือควรเขียนถึงสิ่งที่ตัวเองประทับใจให้ละเอียดก็จะทำให้ผู้อ่านรู้สึกว่าเรารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ

นอกจากนี้สำนวนขอบคุณนั้นไม่ได้มีเพียง  本当にありがとうございました。แต่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ยังสามารถพูดได้อีกหลายแบบ เช่น

·       心から感謝致します。
·       深く感謝致します。
·       厚くお礼を申し上げます。
·       本当にありがたくぞんじます。
·       とても助かりました。


หวังว่าทุกคนคงได้ความรู้เรื่องสำนวนขอบคุณกันนะครับ J



メールを書きましょう:ขอส่งรายงานช้า จะได้ป้ะ !!!

สวัสดีครับ ไม่ได้มาอัพเป็นเดือนเลย แฮ่ๆ วันนี้มี Task มาแชร์อีกแล้วครับ เป็นเรื่องการเขียนอีเมล ขออนุญาตส่งรายงานช้า สถานการณ์ก็มีอยู่ว่าอาจารย์田中さとしอาจารย์ประจำวิชาอะไรสักอย่างของเราสั่งรายงานมา มีกำหนดส่งที่แน่นอน แต่ว่าเราดันมีเหตุผลบางอย่างทำให้ไม่สามารถส่งรายงานตามกำหนดได้เลยต้องเขียนอีเมลขออนุญาตส่งรายงานช้ากว่ากำหนดถึงอาจารย์ท่านนั้นและมีเงื่อนไขว่าอาจารย์ท่านนั้นอาจจำเราไม่ได้เนื่องจากเรียนเป็นห้องรวมใหญ่ๆ เอาล่ะ เขียนรอบแรกได้ออกมาแบบนี้

メールのタイトル:レポートの提出延期のお願い

田中先生、

先生、こんにちは。こちらは、今学期の日本語応用言語学コースを取っている、タナバットと申します。先生が覚えていらっしゃらないかもしれないと思うのですが、コースの学生名前の番号によれば、私が89番です。

実は、私は1225日の晩、お腹が突然痛くなりました。最初は大丈夫だと思いましたが、しばらくしたら痛みで歩くのもつらいほどですので、病院に行ってお医者さんにみてもらうことにしました。診断の結果から、私は虫垂炎で緊急手術を受けることになってしまって、三日間も入院して、今日退院したところです。具合は少しよくなりましたが、手術の傷はたまに痛くなっています。

 というわけで、22日の宿題となった「タイ語と日本語の言語間の距離」の中間レポートのことなんですが、今週中はあまり進めることができなかったので、なかなか書き終わっていないのです。悪いのですが、提出日の31日を少し延期してくださいませんか。提出まではもう3-4日をいただければありがたいのですが、よろしくお願い致します。

タナバット





ตอนแรกที่เขียนเสร็จก็รู้สึกว่าตัวเองเขียนพอใช้ได้นะ เหตุผลปวดท้องเพราะไส้ติ่งอักเสบเนี่ย คืออ่านรู้เรื่อง แต่พอลองได้ศึกษาวิธีการเขียนของคนญี่ปุ่นและได้เรียนรู้ข้อผิดพลาดต่างๆของตัวเองและเพื่อนๆในห้องก็พบว่ายังมีจุดที่เราไม่รู้และต้องปรับปรุงอีกมาก มา内省กันดีกว่า อิอิ

๑.        จุดแรกที่ต้องแก้ไขเลยคือการเขียนชื่ออาจารย์ ต้องไม่ลืมว่าอาจารย์ที่เรากำลังเขียนอีเมลถึงนั้นเป็นอาจารย์ประจำวิชาที่เราไม่ได้สนิทสนมด้วยเป็นพิเศษและท่านก็อาจจะจำเราไม่ได้ด้วยซ้ำ ดังนั้น ชื่อที่ควรเขียนควรจะเป็นชื่อเต็มๆ คือเขียนทั้งชื่อและนามสกุล ที่เขียนไปว่า 田中先生เฉยๆนั้นต้องแก้ใหม่เป็น田中さとし先生จึงจะเหมาะสม

๒.        ตอนขึ้นต้นอีเมลที่ใช้คำทักทายอาจารย์ว่า 先生、こんいちはนั้นไม่เหมาะสม เหตุผลก็เหมือนข้อ ๑ คือเรากำลังพูดกับอาจารย์อยู่ไม่ได้พูดกับเพื่อนหรือคนที่สนิทกันจึงไม่ควรใช้คำทักทาย おはようございます。こんにちは。และこんばんは。 วิธีการขึ้นต้นอีเมลหรือจดหมายที่สุภาพและเหมาะสมแบบที่คนญี่ปุ่นเขียนกันนั้นควรจะเป็นการขออภัยที่เสียมารยาทส่งจดหมายมาอย่างกะทันหัน บลาๆ อาจใช้สำนวนเช่น
•       突然のメールで失礼します。
•       夜分遅くに失礼します。
•       突然メールを差し上げる失礼をお許しください。
•       お忙しいところ申し訳ありません。
หรืออาจจะเป็นお休みの時間で申し訳ありません。อะไรทำนองนี้ก็ได้เพราะอีเมลนี้เขียนมาช่วงวันหยุดปีใหม่ การขึ้นต้นอีเมลแบบนี้นอกจากจะฟังดูดีแล้วยังทำให้ผู้อื่นมองว่าเราเป็นคนมีมารยาทด้วย

๓.        สำนวนที่บอกว่าลงเรียนวิชา... กำลังเรียนวิชา... อาจารย์แนะนำสำนวนที่น่าสนใจไว้คือ _コースを履修(りしゅう)している。ดังนั้นที่เขียนไปว่า 応用言語学コースを取っているก็อาจจะสามารถเปลี่ยนได้เป็น応用言語学を履修しているก็จะฟังดูดีขึ้น (มั้ง) ฮ่าๆๆๆ

๔.        ในย่อหน้าที่ ๒ มีส่วนที่เขียนว่า三日間も入院して、นั้นฟังดูแปลกเพราะจุดนี้ถ้าหากเราใช้ จะเป็นการแสดงอารมณ์ความรู้สึกของเราว่าเข้าโรงพยาบาล ตั้ง ๓ วันเลยนะทำนองนี้ เวลาเขียนอีเมลอธิบายเรื่องราวให้อาจารย์ฟังนั้นเขียนแค่ว่า三日間入院して、(ไม่ต้องมี ) เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว

๕.        นอกจากคำศัพท์บางคำแล้ว ยังมีข้อควรแก้ไขเกี่ยวกับการใช้คำเชื่อมต่างๆด้วย คำเชื่อมที่ตัวเองใช้ไปตอนเขียนครั้งแรก ไม่ว่าจะเป็น というわけでหรือ悪いのですがนั้นล้วนเป็นคำเชื่อมที่ไม่เหมาะสมเท่าใดนัก กล่าวคือというわけでฟังดูแล้วรู้สึกแข็งๆเหมือนเขียนพวกรายงาน ในสถานการณ์แบบนี้สำนวนที่ควรใช้คือ このような事情でหรือこのような理由から จะเหมาะสมกว่า ส่วนสำนวน悪いのですが นั้นเป็นสำนวนที่เอาไว้ใช้พูดกับเพื่อนหรือคนที่ทีสถานะต่ำกว่า ไม่สมควรหากนำมาพูดกับอาจารย์ ที่ควรใช้คือ もしよければหรือ できれば ก็ได้เพราะนอกจากจะสุภาพแล้วยังเป็นให้ความรู้สึกให้เกียรติอาจารย์เป็นผู้ตัดสินใจว่าจะอนุญาตหรือไม่ นอกจากนี้สำนวน勝手を申しまして恐縮ですが、。。。(かってをもうしましてきょうしゅくですが、。。。)ก็เป็นสำนวนสุภาพที่สามารถนำมาใช้ในกรณีนี้ได้เช่นเดียวกัน

๖.        อย่างที่ได้บอกไปแล้วว่าสถานการณ์ของ Task นี้คือส่งอีเมลหาอาจารย์ที่อาจจะจำเราไม่ได้ เพราะฉะนั้นการบอกข้อมูลเกี่ยวกับตัวเองจึงเป็นเรื่องสำคัญ ต้องบอกให้ชัดว่าเราคือใคร ประโยคอย่างที่เขียนไปตอนแรกว่าこちらは、今学期の日本語応用言語学コースを取っている、タナバットと申します。先生が覚えていらっしゃらないかもしれないと思うのですが、コースの学生名前の番号によれば、私が89番です。นั้นลองมาคิดดูอีกทีรู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะสมเท่าใดนัก ตรงส่วนที่บอกว่า คิดว่าอาจารย์อาจจะจำผมไม่ได้นั้นรู้สึกว่าไม่จำเป็นและทำให้เนื้อหาของอีเมลยาวขึ้นโดยใช่เหตุ เมื่อลองดูจากที่เพื่อนๆหลายคนเขียนเลยคิดได้ว่าข้อมูลของตัวเราเช่นรหัสนิสิต ชั้นปีหรือเบอร์โทรศัพท์นั้นสามารถยกไปใส่ไว้หลังชื่อของเราตอนท้ายจดหมายได้ ส่วนย่อหน้าแรกนี้บอกแค่ว่าเราชื่ออะไร เรียนวิชาไหนอยู่ ส่งอีเมลมาทำไม อะไรทำนองนี้น่าจะเหมาะสมมากกว่า

๗.        จบเรื่องการใช้คำและสำนวนต่างๆ ลองมาดูด้านเนื้อหาบ้าง หากลองอ่านดูจะพบว่าย่อหน้าที่ ๒ ที่เป็นการอธิบายว่าทำไมถึงไม่สามารถส่งรายงานตามกำหนดได้นั้นยาวมากๆ อีกทั้งมีรายละเอียดปลีกย่อยเยอะ เช่น ในกรณีนี้คือเป็นไส้ติ่งอักเสบ ก็เขียนบอกไปทั้งหมดเลยทั้งเจ็บได้อย่างไร เริ่มเป็นวันไหน ทำไมถึงตัดสินใจไปหาหมอ ผลการตรวจเป็นอย่างไร ออกจากโรงพยาบาลได้กี่วันแล้ว แผลยังเจ็บอยู่เลย ฯลฯ การเขียนเช่นนี้ถ้ามีคะแนนความละเอียดให้ก็อาจจะได้เต็ม แต่การเขียนขออนุญาตอาจารย์ส่งรายงานช้านั้นควรบอกเหตุผลที่ชัดเจน กระชับ เข้าใจง่าย ก็พอแล้ว เพราะสิ่งสำคัญที่อาจารย์อยากรู้ที่สุดคือ ถ้าคุณไม่ส่งวันนี้แล้วจะส่งวันไหน ควรเขียนเหตุผลที่สั้นๆ อ่านแล้วรู้เรื่องเลย พร้อมบอกไปเลยว่าจะส่งเมื่อไรหรืออยากให้อาจารย์เลื่อนเวลาส่งออกไปอีกกี่วัน อนึ่ง ในกรณีที่เป็นการเจ็บป่วยเช่นนี้ ถ้าหากมีใบรับรองแพทย์มายืนยันด้วยก็จะยิ่งทำให้เหตุผลของเรานั้นน่าเชื่อถือมากขึ้น ใบรับรองแพทย์ (หรือหลักฐานประกอบอื่นๆ) อาจแนบมาพร้อมกับอีเมลก็ได้ไม่ผิด

๘.        อีกสิ่งหนึ่งที่คนญี่ปุ่นให้ความสำคัญก็คือ ความจริงใจและวิธีการแสดงความพยายามของเราว่าครั้งต่อไปจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นอีกหรือจะไม่ส่งรายงานช้าอีกพร้อมทั้งวิธีการแก้ปัญหาของเราที่เป็นรูปธรรม (誠意が伝わるように対策と、「今後気を付けます」などの具体的な解決方法を書くこと) การเขียนเช่นนี้นอกจากจะทำให้อาจารย์มองว่าเราเป็นคนมีความรับผิดชอบแล้วยังทำให้อาจารย์เห็นถึงความพยายามในการปรับปรุงตัวของเราและอยากรับงานของเรามากยิ่งขึ้น

๙.        การตั้งชื่ออีเมลก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญไม่แพ้กันเพราะเป็นการบอกให้อาจารย์ทราบได้ทันทีว่าอีเมลที่เราเขียนมานั้นมีเนื้อหาเกี่ยวกับอะไร การตั้งชื่ออีเมลควรตั้งให้เข้าใจง่าย อ่านแล้วรู้ได้ทันทีว่าเป็นเรื่องอะไร อนึ่ง การไม่เขียนชื่ออีเมลถือว่าเป็นสิ่งที่เสียมารยาทมาก อีเมลของเราอาจถูกมองว่าเป็นอีเมลขยะก็ได้ ในกรณีของเราชื่ออีเมล レポートの提出延期のお願い นั้นคิดว่าโอเคแล้ว

เมื่อได้รู้ข้อผิดพลาดของตัวเองและส่วนที่ควรปรับปรุงให้ดีขึ้น ก็ลงมือเขียนใหม่ได้ดังนี้

メールのタイトル:レポートの提出延期のお願い

田中さとし先生

突然のメールで大変失礼致します。私は、今学期の日本語応用言語学コースを履修している、タナバットと申しますが、22日の宿題となった「タイ語と日本語の言語間の距離」の中間レポートのことでメールをお送りします。

実は、私は1225日に虫垂炎で緊急手術を受けることになってしまいましたが、三日間入院して今日退院したばかりなのです。診断書はこのメールに添付しました。

このような事情で、今週中はあまりレポートを進めることができなかったので、なかなか書き終わっていないのです。もしよければ、提出日の31日を少し延期してくださいませんか。勝手を申しまして恐縮ですが、提出まではもう2-3日を頂ければありがたいのですが、よろしくお願い致します。

タナバット
5440460322

ได้ประมาณนี้ สั้นลง อ่านและเข้าใจง่ายขึ้นเยอะ คิดว่าโอเคแหละ อิอิ ใครมีข้อคิดเห็นอย่างไรคอมเม้นท์ได้นะครับ พบกันใหม่ครั้งหน้า บับบาย XD